İngiltere Kraliyet Tarihi: Skandallar - Egbert (802–839)

 Egbert, genç yaşta zorlu bir sürgün hayatı yaşamış ve bu sayede azimli, sabırlı ve stratejik bir karakter geliştirmiştir. Anglo-Sakson kökenli Wessex hanedanından gelen Egbert’in soyu, dönemin geleneksel meşruiyet arayışıyla efsanevi savaşçı Cerdic’e ve hatta İskandinav tanrısı Woden’a (Odin) dayandırılır.

780’lerde Mercia Kralı Offa ile Wessex Kralı Beorhtric’in politik oyunları sonucu Egbert ülkesinden sürgün edilmiş ve Frank İmparatoru Şarlman’ın sarayında yıllar geçirmiştir. Bu sürgün dönemi, Egbert’in iyi bir eğitim almasına ve devlet yönetimi ile askeri taktiklerde deneyim kazanmasına olanak sağladı.Sürgündeyken bir Frank prenses olan Redburga ile evlendi ve bu evlilikten iki oğlu, bir kızı oldu. Egbert, geri planda kaldığı yıllarda dahi vatanına dönme hedefini hiç kaybetmedi; sabırla doğru anı bekleyen ve fırsat doğduğunda harekete geçmekten çekinmeyen bir lider profili çizdi.

Önemli Olaylar:

802 yılında Wessex Kralı Beorhtric ölünce, Egbert sürgünden anavatanına dönerek Wessex tahtına çıktı. İlk yıllarında, güney İngiltere’nin en güçlü krallığı olan Mercia’ya karşı Wessex’in bağımsızlığını korumayı başardı. 825 yılında Ellendun Savaşı’nda Mercia Kralı Beornwulf’u kesin bir yenilgiye uğratarak Mercia’nın güney üzerindeki uzun hakimiyetine son verdi. Bu zafer, Anglo-Sakson tarihinde bir dönüm noktasıydı ve Wessex’i bölgenin en güçlü krallığı haline getirdi. Egbert zaferin ardından Mercia’nın güneydoğudaki bağlı krallıklarını (Kent, Essex, Surrey ve Sussex) ele geçirip buraları oğlu Aethelwulf yönetiminde kendi egemenliğine kattı. 829 yılında Egbert, Mercia’nın tamamını da kısa süreliğine fethederek Mercia Kralı Wiglaf’ı sürgüne yolladı ve kuzeyde Northumbria Kralı’nın da itaatini kabul etti. Böylece Humber Nehri’nin güneyindeki tüm İngiltere’nin hakimi konumuna erişti. Anglo-Sakson Vakayinamesi, Egbert’i o yıl için “Bretwalda” – yani Britanya’nın geniş hakimi – olarak anmıştır. Egbert 838’de Hingston Down Muharebesi’nde Viking akıncılarına ve Batı Britanyalılara karşı bir zafer daha kazanarak ülkesini savundu. Saltanatının sonuna doğru Vikinglerin İngiltere’ye yönelen tehdidi artsa da, Egbert döneminde atılan temeller sayesinde Wessex krallığı bu saldırılara karşı nispeten güçlü bir konumdaydı.

Skandallar ve Hikâyeler

Egbert’in hüküm sürdüğü 9. yüzyıl başlarına ait kayıtlar sınırlı olduğu için ciddi bir skandal veya trajikomik olaya rastlanmaz. Bununla birlikte, tahtı ele geçirme mücadelesi ve sürgün yılları, kendi içinde dramatik bir hikâye barındırır. Egbert, rakibi Beorhtric’in Mercialı Offa’nın kızıyla evlenip güçlü bir ittifak kurması nedeniyle ülkesini terk etmek zorunda kalmış, ancak Offa kendisini düşmanına teslim etmeyerek hayatını bağışlamıştır. Bu olay, dönemin sert güç mücadelelerinde bile onura ve politik hesaba dayalı inceliklerin bulunduğuna işaret eder. Egbert’in “Bretwalda” unvanıyla anılması ise yarı efsanevi bir nitelik taşır; çünkü bu unvan, onu Anglo-Sakson İngiltere’nin yedi krallığını birleştiren ilk büyük hükümdar olarak yüceltir. Gerçekte bu üstünlüğü kısa sürse de, Egbert’in adı sonraki nesillerce “İngiltere’nin ilk kralı” gibi anılarak tarihe geçti. Ayrıca efsaneye göre Egbert, atalarının Woden’a dayandığını söyleyerek hem halkının gözünde hem de rakipleri nezdinde kraliyet soyunun kutsallığını vurgulamıştır. Bu tür anlatılar, onun mirasının ileriki yüzyıllarda efsanevi bir hale bürünmesine katkı sağlamıştır. Egbert 839’da öldüğünde, ardında Wessex merkezli güçlü bir hanedan bırakmış ve torunları 200 yıl sonra İngiltere’nin siyasi birliğini kalıcı olarak tesis edecek zemin hazırlamıştır